Als volwassene horen we vaak genoeg dat we eerst van onszelf moeten houden voordat je van een ander kan houden.
In een vliegtuig worden ouders geïnstrueerd eerst zichzelf van een zuurstofmasker te voorzien en daarna pas hun kinderen.
Toch zie ik bij mezelf en ook bij mensen om mij heen dat we met regelmaat aan onszelf voorbij gaan, door een ander op ons voor te laten gaan.
Het is makkelijk om te herkennen waar het vandaan komt. In de zandbak werden we al gebrainwashed met “samen spelen, samen delen”. Met deze worden heeft menig kind met tegenzin hun eigen speelgoed moeten afgeven aan het huilende kind aan de andere kant van de zandbak. Dat moment leerde je al dat het welbevinden van de ander voor ging op dat van jou.
Ook met uitdelen wordt ons geleerd dat je eerst de ander geeft voordat je zelf iets neemt. En hebben we geleerd dat terugslaan niet mag. Dat we altijd vrolijk moeten zijn, vooral op feestjes en partijen. Dat je je er maar overheen moet zetten. En dat boos worden toch niet helpt.
Ik ben benieuwd of jullie nog ander de dingen van huis uit hebben meegekregen die het welbevinden van de ander voor op die van jou stellen.
Geen wonder dat ik met een glimlach de afgelopen jaren netjes over mij heen liet lopen.
Niet zo heel lang geleden mocht ik ervaren hoe een situatie zich kan keren wanneer je niet langer de ander voor laat gaan. Ik kreeg een alcoholisch drankje aangeboden. Heel lief. Ik vond het niet zo heel lekker, maar dronk het gegeven drankje op. Daarna vroegen ze of ik er nog een wilde. Ik gaf aan dat ik dat niet wilde. Toch stond 15 minuten later dat drankje voor mijn neus. Een deel in mij vond dat ik het op moest drinken omdat ik het gekregen had en ik die mensen niet voor het hoofd mocht stoten. Een ander deel in mij vond het respectloos van de anderen, omdat ze niet naar mijn nee hadden geluisterd.
Ik zei opnieuw nee tegen dit drankje en gaf het terug. Er werd meerdere malen aangedrongen, dat ik dit drankje echt moest drinken. Ik heb geweigerd. Met alle eventuele gevolgen van dien.
Het was raar om te doen. Dit had ik nog nooit eerder gedaan. Mijn welbevinden ging voor op die van hun. En ik was heel trots op mezelf.
Dusss….
Ik stop ermee!
Ik geef alleen nog maar mijn speelgoed af wanneer ik daar zelf blij van wordt. Jij mag eerst pakken als het mij niet uitmaakt, maar als ik trek heb in die éne… Dan is die éne van mij!
Als jij in mijn ogen vervelend gedrag naar mij uit, dan ben ik vrij om mij daar op een passende wijze op te reageren zodat jij duidelijk weet waar mijn grens ligt.
Als ik chagrijnig ben, dan ben ik dat. En heel soms helpt boos worden wel degelijk voor mijn welbevinden.
Als ik lekker in mijn vel zit en ruimte heb om te geven, dan… deel ik mijn welbevinden met jou!
In een eerdere blog ‘mijn beleving van geluk‘ breidde ik mijn coachingsvraag uit. Ik kies ervoor om, als vanzelf en dus moeiteloos, een liefdevol, succesvol en gelukkig leven te leven.
Voor een uitgebreide uitleg waarom ik blog verwijs ik naar mijn eerste blog ‘ik ben fantastisch’. Voor een overzicht van alle blogs ‘zelfontdekking’