In een eerdere blog ‘mijn beleving van geluk‘ breidde ik mijn coachingsvraag uit. Ik kies ervoor om, als vanzelf en dus moeiteloos, een liefdevol, succesvol en gelukkig leven te leven.
Voor een uitgebreide uitleg waarom ik blog verwijs ik naar mijn eerste blog ‘ik ben fantastisch’. Voor een overzicht van alle blogs ‘zelfontdekking’
Wat een heerlijk leven heb ik toch. Op mijn twijfelen na, loopt het heel lekker.
Ik heb een droombaan, waar ik aan twijfel.
Ik heb liefde in mijn leven, waar ik aan twijfel.
Wat te doen met mijn praktijk?
Wat zal ik dit weekend gaan doen?
Twijfel over alles?
Ik ben ook goed in twijfelen over wat te eten…
Waar gaat die twijfel over?
Ik weet het niet zo goed. Dus mag ik misschien eerst wel een andere vraag stellen.
Wat levert het twijfelen mij op?
Ja, dat is makkelijk. Het levert mij inactiviteit op en drama, gedoe, onrust. Ergens levert het mij ook het gevoel op dat ik het nooit goed kan doen. Dat bewijst dan natuurlijk dat ik niet goed genoeg ben.
Terwijl ik twijfel, stel ik het nemen van de verantwoordelijkheid voor mijn keuze nog even uit.
In negatieve zin levert het twijfelen me heel veel op.
Waar gaat die twijfel over?
Misschien wel over het verschil in wetenschap. Er is namelijk het weten vanuit het voelen en er is een weten gestoeld op alles wat verstandig is.
Misschien gaat het ook wel over de innerlijke strijd tussen zelfliefde en de stroming van zelfhaat (gebrek aan zelfliefde) in mij.
Misschien gaat het over wat wil ik en wat wil de ander van mij. Met de bijbehorende twijfel: Wie van ons krijgt mijn prioriteit, jij of ik?
Terwijl ik bovenstaande opschreef zag ik duidelijk dat er eigenlijk geen rede tot twijfelen is.
Dat wat het twijfelen mij oplevert is ondermijnend aan mijn positieve ‘zijn’.
Het maakt mij verdrietig en het weerhoud mij van het genieten van de dag.
Dus dat wat het mij oplevert wil ik loslaten. Ik kies ervoor om het los te laten.
Dus ik ga nu kiezen, zonder twijfel overigens, om te leven vanuit zelfliefde.
Ik zal leven vanuit voelen en zal mijn verstand inzetten om mijn goed voelen te faciliteren. Mijn verstand zal vanaf nu een andere functie krijgen. Mijn verstand is niet langer leidend. Mijn verstand krijgt de belangrijke rol van het ondersteunen van mijn geluksgevoel.
Als mijn beleving van de wereld om me heen mij spiegelt wat betreft mijn gevoelstoestand (en dat is zo), dan heb ik dus zelf altijd gezorgd voor de ervaring van gebrek aan liefde en dus de ervaring van zelfhaat.
Hier stop ik mee.
Zonder twijfel verwijder ik nu alles uit mijn leven waarbij ik voel dat het niet ondersteunend is aan mijn ‘zijn’ en goed zelfgevoel.
Vanaf nu gaat mijn welbevinden vóór op het welbevinden van een ander.
Bij ieder beslismoment zal ik voelen of de ja of nee mij een goed gevoel geeft.
Ik ben niet verantwoordelijk voor het gevoel van een ander.
Ik ben zeker wel verantwoordelijk voor mijn eigen gevoelsbeleving.
Jeetje, ik zal in het vervolg dus heel eerlijk naar mezelf moeten zijn.
Ik zal soms ook gewoon aan mezelf moeten toegeven dat ik twijfel. Dat ik mijn beslismoment wil uitstellen tot een later moment. Dat ik eerst even wil studeren op de mogelijke consequenties van een besluit. De tijd nemen om alle angsten, vooroordelen, beperkende overtuigingen en andere zaken die in de weg staan voor het goede zelfgevoel, te helen ofwel op te lossen.
Bij twijfel ga ik dus in het vervolg terug naar de basis:
Ik ben het waard om mezelf goed te voelen. Ik ben het waard om mezelf gelukkig te voelen.
Ik ben (zelf)liefde waard!