In een eerdere blog ‘mijn beleving van geluk‘ breidde ik mijn coachingsvraag uit. Ik kies ervoor om, als vanzelf en dus moeiteloos, een liefdevol, succesvol en gelukkig leven te leven.
Voor een uitgebreide uitleg waarom ik blog verwijs ik naar mijn eerste blog ‘ik ben fantastisch’. Voor een overzicht van alle blogs ‘zelfontdekking’

Zoals een aantal van mijn vrienden hun levenslessen ontvangen in de verpakking van worstelen met financiën, zo doe ik dat met liefdesrelaties.
Eén van mijn beste vriendinnen zegt ook met regelmaat:
,,Ik snap jou niet, hoor! Waarom doe je toch altijd zo moeilijk? Waarom kies je ook van die stomme mannen?”

Haar les zit, vermoed ik, ergens in de eigenwaarde sfeer (financiën).
Mijn les in de zelfliefde.

Mijn wens is om een liefdesrelatie te hebben waarin ik onafhankelijk ben en waar de onvoorwaardelijke liefde mag stromen.
Even heel plat: Ik wens een beste vriendin met een piemel!

Zo…!

Hahaha, blijkbaar tot op heden een onmogelijke wens.
En ik lach er maar om, want anders wordt het wel heel verdrietig…

Er overkwam mij niet zo heel lang geleden iets wat zo dichtbij, dat wat ik wens, ligt.
En wat deed ik?
Juist, wat ik graag doe…
En als ik het een beetje goed heb gedaan, is het mij nog gelukt ook.
Ik heb het stuk gemaakt!

Terwijl ik een zeer zelfstandige en ondernemende vrouw ben, verviel ik heel snel weer in een zuigende afhankelijke modus.
Ik kon mezelf niet stoppen.
Dus, wat doe je dan?
Juist, red hem en red jezelf: Maak stuk, dat wat er is.

En nu ben ik dus weer vrij en onafhankelijk.

Ik sta weer op mijn eigen benen. En nu dat ik mezelf verwijderd heb uit de situatie, kijk ik terug en heb ik spijt.
We hadden het zo leuk. Dat kleine moment met hem dat ik mezelf niet in de weg zat was als vanzelf liefdevol, succesvol en gelukkig.
Zodra ik in een liefdesrelatie terecht kom, worden mijn benen week en voel ik me afglijden naar afhankelijkheid.

Kom mij redden, oh mooie prins…
Houd mij vast en laat nooit meer los.
En vul dat oneindig diepe holle gat, van zelfliefde, in mij.
En even voor de helderheid:
jij gaat in een mooi gouden kooitje en mag geen kant meer op.

Ieeeeuuuwww….!
Getver!

Dus is de vraag aan mij: kan ik onafhankelijk zijn in een relatie?
Of ben ik alleen vrij en onafhankelijk als ik alleen ben?
Waarom kan ik mij in gewone vriendschappen wel vrij en onafhankelijk voelen?
Waar zijn mijn eigen benen als ik de liefde van mijn leven tegen het lijf loop?

Mijn levensles: zelfliefde…

Gister kreeg ik de vraag zo hard voor mijn kiezen.
Ben jij echte liefde waard?

BAM…!!!!
Tsjakka!! Die kwam binnen!!

Natuurlijk was het eerste antwoord nee.
Het is niet voor niets een vraag die hard binnenkomt.
Mijn verstand vindt overigens dat het antwoord ja zou moeten zijn.
Ik heb de vraag meerdere malen herhaald.
En begeleid door een hele lieve, goede en wijze vriendin heb ik de inzichten ontvangen die mij transformeren.

Van een inactief, energie etende, zacht donzig gezellig knuffelbaar rupsje
getransformeerd naar
een vrolijk elegant dansende en zeer actieve fee, met geweldig mooie lange benen…

Ik ga nog even oefenen met op eigen benen staan en laat de toekomst met de tijd op mij afkomen. De onafhankelijke liefdevolle relatie met daarin de vrijheid om het leven te beleven zoals het komt, is er al.

Ik hou van mij.